بابک امیر خسروی نین "مبحث ملی و بررسی اجمالی آن در ایران" آدلی یازی سی نین داوامینا باخیش


کئچن یازیدا ایشاره اولدوغو کیمی بابک امیر خسروی، بیر چوخلاری خیال ائتدیکلری کیمی آنتی کمونیست دئییل، او فارس ایستعمارچیلیغی و تمامیتچیلیگی آچیسیندان ایران ممالیکی محروسه سینده هر هانکی ایدئولوژی  اساسیندا طرح اولموش میللیتلر مسئله نی ایران بوتونلوگو (اوخو: فارس ائتدیرمک) اوچون ال وئریشلی حئساب ائتمدیگی اوچون روسیه سؤیئتلیگی داغیلدیقدان سونرا سولچولوق ایدئولوژیسیندن یاییناراق ایصلاحن لیبرال دئموکراتلیق ایدئولوژیسینه تاپینماغی اؤزو اوچون بیر سئچنک دئیه "حزب دمکراتیک مردم ایران" آدلی فارس تشکیلاتی نی "راه ارانی" درگسی ایله یولا سالماغا باشلامیش. تقی ارانی نین ده میللی کیملیک آچیسیندان هانکی مفکوره ده اولدوغونو آذربایجان اجتماعیتی داها آرتیق تانیمیش[i]. بو یازیدا بابک امیر خسروی نین داها آرتیق گؤروشلری ایله تانیش اولاجاییق، اوخویوروق:

"با وجود آنکه لنين، حق تعيين سرنوشت را، ... به معنای حق جدايی سياسی می‌فهمد و از آن، معنائی جز تشکيل دولت ملی و مستقل در نظر ندارد. با این حال، به دليل درک‌اش از مسئله ملی و شيوه برخوردش با آن؛ بويژه طبقاتی ديدن مسئله ملی؛ و تابعی از انقلاب سوسیالیستی پنداشتنِ حق تعيين سرنوشت؛ ... ؛ از همان آغاز، شرط و شروط می‌گذارد. به نحوی که در عمل، اين «حق» ازحدِ اعلام موضعی کلی و مجرّد، صرفاً برای بيان برابری ميان ملت‌ها ولی نه بیشتر ازآن، تجاوز نمی‌کند"[ii].

اوسته گؤروندوگو کیمی بابک امیر خسروی ایستدیگی نتیجه نی آلماق اوچون ایکی بیر بیرلرینه ترس گؤروشلری سرگیلمیش مقامدا یئر آلار. او بیر یاندان لنین نین - ملتلر اؤزلری گلجکلرینی بلیرمکده حاقلیدیلار - گؤروشونو سیرالارکن، باشقا یاندان لنینی میللی مسئله نی درک ائتمدیکده و میللی مسئله نی ایشچی صینیفی نین آلت عضوو کیمی گؤرمکده سوچلاماغا و گوناهلاندیرماغا چالیشار. دئمک، بابک امیر خسروی اؤزو ده فارس ایستعمار یانچیسی اولدوغو اوچون ولادیمیر ایلیچ لنین نین روسیه ایستعمارچی سی یانچیسی اولدوغونو هر هانکی مصلحت ایجابیندا گؤزدن قاچیرماغا چالیشمیش. بونلارا باخمایاراق لنین روسیه چارلیغینداکی مللیتلره اؤز گلجکلرینی بلیرمکده حاقلی، آنجاق امپیریالیست قووه لرینی بیر خوخو دئیه میللی ظولمه معروض قالمیشلارین سولچو کسیمی نین گؤزونه سوخماغا چالیشماسی و میللی بورژوای دؤلت قورولماسینی مصلحت گؤرمدیگی ازیلمیش میللیتلری بیر چیخمازلیق قارشیسیندا قویاراق اونلارا روسیه سؤئیتلیک ایدئولوژیسی نی یوکلتمگه یول آچمیش. بوگون ایران ممالیکی محروسه سینده لنین دوشونجه لری نین دالیندا بارینمیش (گیزلنمیش) حزب توده ایران- فارس، سازمان راه کاگر – فارس و سازمان فداییان خلق-فارس (اکثریت)، اتحاد فداییان خلق ایران-فارس و سازمان چریکهای فدایی خلق ایران-فارس و باشقا فارس تشکیلاتلاری دا کاغاذ اوزرینده لنینچی و "حقی تعیین سرنوشت خلقها" یانچی سی دئیه اؤزلرینی دئموکرات گؤستردیکلرینه باخمایاراق اونلار دا عملده فارس ایستعمارچی تشکیلاتلاری ساییلار. بو تشکیلاتلار دا ایران ممالیکی محروسه سینده میللی مسئله نین چؤزومونو هر هانکی بیر قادی نین اریندن بوشانماسینا بنزده رک و مجبوریت قارشیسیندا قادی نین اریندن بوشانماغا حاقلی اولدوغونو، آنجاق بوشانمانی تبلیغ ائتمک ایستمه ریک دئیه، میللیتلر مسئله سی اورزه "قیاس مع الفارق" یاناشمانی اویقولاماق ایله فارس ایستعمار تشکیلاتلاری ساییلارلار. دئمک، هر هانکی بیر قادین و قادینلار مقوله سینی هر هانکی بیر میلت و میللتلر مقوله سی ایله قارشیلاشدیرماق و عئینیلشدیرمک کؤکوندن یئرسیز و اساسسیز ساییلار. بابک امیر خسروی لنینه اساسلانمیش گؤروشلری سیرالارکن یازیر:


"
لنين در اولين نوشته‌اش دربارۀ اين موضوع (ژوئيه ۱۹۰۳) درتوضيح طرح برنامه حزب سوسيال دموکرات روسيه، پس ازذکر فرمول فوق الذکر درباره حق تعيين سرنوشت، چنين تأکيد می‌ورزد: «اما شناسايی بی قيد وشرط مبارزه برای آزادی تعيين سرنوشت، ما را موظف نمی‌کند که ازهر خواست تعيين سرنوشت ملی حمايت کنيم. سوسيال دموکراسی، به مثابه حزب پرولتاريا، وظيفه مثبت و اصولی خود را اين قرارداده است که نه برای«حق تعيين آزاد سرنوشت» خلقها ومليّتها، بلکه برای فشرده ترين اتحاد پرولتاريای همه مليّتها همکاری کنيم. فقط درموارد خاص واستثنائی است که ما مي توانيم مطالباتی را که جهت آن ايجاد دولت جديد طبقاتی باشد يا بخواهد وحدت کامل سياسی دولت را با اتحاد فدرال سست تری جايگزين سازد، مطرح کرده، فعالانه از آن حمايت کنيم»"[iii].

اوسته لنینه نسبت وئریلمیش گؤروش اوزرینده یوغونلاشدیقدا بو گؤروشون ده دالیندا کمونیستلیگی روسیه ایستعمارچیلیغینا آلت ائتمیش داورانیشلاری باشا دوشمک او قدر ده چتین ساییلماز. اوسته ایشاره اولدوغو کیمی هر هانکی بیر مقوله نی "گرک و آنجاق (اما و اگر)" اساسیندا اورتا قویماغین آزاد سئچیم و دئموکراسی ایله هر هانکی بیر ایلگی و ایلیشگیسی یوخدور. بو مسئله ایستر فارس پهلوی شاهلیغی و ایسترسه ده جهموری ایسلامی ایران- فارس حاکیمیتلری نین یازیلمیش و  یازیلمامیش قانونلاریندا بیله اؤز عکسینی تاپماقدادیر. بابک امیر خسروی کئچمیش یازیدا ایران سولچولاری (کمونيست‌های ايرانی) و لنین دئیه "حق تعیین سرنوشت" مقوله سینی سولچولوغا نسبت وئردیگی[iv] نین ترسینه بو یازیدا آدی چکیلن مقوله نین کمونیستلیک ایله هر هانکی بیر ایلگی و ایلیشگیسی اولمادیغی نی و هر خالقین اؤز گلجیگینی تانیما حاققی آنلاییشی نین اورتایا آتیلماسی نین دا داها اوزاق کئچمیشلره دایاندیغی نی و بئله لیکله ده بو مقاله لری یازماقلا اؤزونو یورماغا چالیشدیغینی اورتایا قویماغا چالیشار، اوخویوروق:

"
نخست يادآوری اين نکته ضرورت دارد که مقوله «حق ملل درتعيين سرنوشت خويش» صرفاً مبحثی مارکسيستی نيست واساساً مربوط به دوره‌های قبل و در پيوند با انقلابهای بورژوا - دموکراتيک قرنهای ۱۸ و ۱۹ دراروپاست. اين اصل که به ویژه، ارتباط مستقيم با انقلاب کبير فرانسه در سال ۱۷۸۹ دارد، در آغاز به « اصل مليتها» معروف بود. يعنی: هرملت، يک دولت. در جريان انقلاب کبير فرانسه، مردم، يا به عبارت ديگر، طبقه سوم (Tiers Etat)، به مجموعۀ بورژوازی متوسط و کارگران وپيشه وران و دهقانان؛ درمقابل دو طبقۀ دیگر: اشرافیّت و کلیسا، اطلاق می‌شد"[v].

بئله لیکله ده کئچمیش یازیدا ایشاره اولدوغو کیمی هر هانکی بیر مللتین اؤز گلجگینی بلیرلمک حاققی نین یالنیز سولچولار باشلاریندا لنین، ایستالین و اونلارین دوشونجه قالیقلارینا نسبت وئریلمه سی تاریخ بیلگیلری ایله باغلاشماز گؤرونر. بابک امیر خسروی سونرا لنین نین مللتلر اوزره "حق تعیین سرنوشت" دئیه گؤروشلرینی بیر وحی منزل کیمی قلمه آلاراق یازیر:


 "... در تئوری لنين و نظامِ فکری وی، مقولۀ «حق ملل درتعيين سرنوشت خويش» مشمولِ هر یک ازکشورهای نيمه مستعمره ومستعمره درتمامیّتِ هرکشوری مطرح است، نه دردرون واجزایِ تشکیل دهندۀ آنها. به عبارت ديگر، چنانچه ازمتدولوژی برخورد لنين به مسئله وتقسيم بندی کشورها برمی آيد، درارتباط با کشوری چون ايران، انطباق اين اصل تنها درحالتی معنا می‌يابد که ايران درکل و در تماميت آن، و به مثابه ملتی واحد درنظرگرفته شود که به مناسبتی استقلال وحاکميت ملی آن خدشه دارشده يا ازبين رفته باشد (مانند معاهده ۱۹۰۷ميان روسيه وانگلستان يا اشغال نظامی ايران درجنگ جهانی اول و معاهده ۱۹۱۹وثوق الدوله وغيره)"[vi].

اوسته گؤروندوگو کیمی بابک امیر خسروی ویلادیمیر ایلیچ لنین نین گؤروشلرینی یورماغا چالیشاراق "اؤز گلجگینی بلیرلمک (حق تعیین سرنوشت)" مقوله سینی ایران ممالیکی محروسه سینده کی ائتنوسلار اوچون کئچرلی ساییلمادیغی نین یانی سیرا، فارس دیل مدنیتی نی اساس گؤتورموش و "حق تعیین سرنوشت حق مسلم خلقهاست" دئیه ایران ممالیکی محروسه سیندکی تشکیلاتسیز خالقلاری عوامفریبلیگه و فارس ایستعمارچیلیق باتلاغینا سوروکلمگه چالیشان فارس قوروپ و تشکیلاتلاری نین لنینی درک ائتمدیکلرینی دولاییلی اولاراق اورتایا آتمیش اولار. مسئله نین اوزرینده داها آرتیق دوراقلادیقدا، عوامفریب و  پوپولیست، اوسته لیک روسیه ایستعمارچیلیغیی نی چارلیق و فئوداللیق حاکیمیت سیستیمیندن باشقا بیر حاکیمیت بیچیمی و فورماسینا داشیماغا و دونیایا حاکیم ائتمگه تشبوث گؤسترمیش لنین و بولشویکلری، ظولم آلتیندا یاشامیش و ظولمه معروض قالمیش خالقلارین قورتولوشچوسو کیمی قلمه آلماق روس ایستعمارچیلیق دیلی و مدنیتینی دونیایا حاکیم ائتمک مقوله سیندن باشقا بیر شئی اولابیلمز ایمیش. ائله اوندان یانا دا روسیه سؤیئتلیگی قورولدوغو گوندن ایستر روس چارلیغی ترکیبیندن آیریلمیش و یئنی قورولموش جمهوریتلری، ائله جه ده فینلاندین گونئی-گونچیخان بؤلومونو (فینلاند جنوب شرقی)[vii]، پیری بالتیک جمهوریتلرینی و ایسترسه ده شرق آوروپا اؤلکه لرینی روسیه دیل و مدنیتی نین ترکیب حیصصه سینده کمونیست ایدئولوژیسی باشلیغی آلتیندا یئرلشدیرمگه چالیشماق دا روسیه ایستعمارچیلیغی دوغرولتوسوندا دگرلندیریلمه لیدیر[viii]. بابک امیر خسرویدن گئنه ده اوخویوروق:

"... 
از گفته‌ها و احکام لنين می‌توان به روشنی دريافت که وقتی وی از تحقّق اصل «حق ملل درتعيين سرنوشت خويش» سخن می‌گويد، بين کشورهايی نظير ايران و چين، که آنها را به صورت کشورهايی واحد و در تماميت آنها در نظر می‌گيرد؛ با کشوری نظير روسيه تزاری تفاوت می‌گذارد. منظور او از تحقق اين اصل در روسيه، نه خود آن، بلکه صرفاً ملل تحت انقياد روسيه است که به زوربه آن ملحق گشته‌اند. لذا بارها اين موضوع را مطرح می‌کند که: «حزب پرولتاريا قبل ازهرچيز بايد خواستار اعلام فوری و واقعی و مطلق آزادی جدايی از روسيه برای تمامی ملل و مليتهايی باشد که تحت ستم تزاريسم قرار گرفته يا بهزور درچارچوب دولت روسيه نگهداری شده، يا به آن وصل و به عبارت ديگر، الصاق شده‌اند» (۵۲). لنين وضعيت ملت‌های تحت ستم روسيه را با وضعيت مستعمره‌ها و روابط استعماری، يکی می‌داند و اين واقعيت را ازمشکلات مسئله ملی درروسيه می‌شمرد"[ix].

اوسته گؤروندوگو کیمی بابک امیر خسروی چین و ایران ممالیکی محروسه سی اوزره  ویلادیمیر ایلیچ لنینه نسبت وئردیگی گؤروشلری لنین نین بو مملکتلرین تاریخ و ائتنیک توخوشلاریندان (بافت اجتماعی) خبرسیز اولدوغو اساسیندا دئییل، ائله بیل چین و ایران ممالیکی محروسه سی تک ائتنیکلی بیر مملکت ساییلارمیش.  چین نین قوزئی باتیسیندا ایشغال اولموش اویغوریستان و تبت مملکتلری و چینده کی باشقا ائتنیکلره عایید اولان توپراقلاری و ایران ممالکی محروسه سینده کی فارس ایستعمارچیلیغینا معروض قالمیش ائتنیکلرین آجیناقلی دوروملارینی نظره آلدیقدا بابک امیر خسروی نین بو یاناشمالاری اونون فارس تمامیتچیلیگی و ایستعمارچیلیغی یانچی سی (طرفداری) اولدوغو ایله ایضاح ائدیلمه لیدیر. بابک امیر خسروی باشقا مملکتلر اوزره لنین نین ساوادسیزلیغی دئییل، ائله بیل لنین چین، ایران و باشقا دونیا مملکتلری اوزره مودروک بیر شخص ایمیش(!؟) دئیه، فارس دیل و مدنیتی نی اساس گؤتورموش سولمئاب فارس ایستعمارچی تشکیلاتلارینی روسیه بولشویکلری کیمی آغیزلاریندا ساققیز دئیه چئیندیکلری "حق تعیین سرنوشت حق مسلم خلقهاست" مقوله سی اساسیندا مغلطه ائتدیکلری اوزره یازیر:

"
متأسفانه، طرفداران متعصب ايرانی «اصل لنينی» حق ملل در تعيين سرنوشت، به اين تفاوت کيفی ميان روسيه چون «زندان خلقها» و کشور باستانی ايران، که در آن اقوام مختلف طی سده‌ها و هزاره‌ها همزيستی داشته‌اند، توجه نمی‌کنند. هرگز در تاريخ ايران، مناسبات اقوام ايرانی با يکديگر، مناسبات قوم سلطه گرو زيرسلطه نبوده است. هرگز قوم فارس به عنوان مثال، با لشکرکشی، دولتهای برسرکاراقوام غيرفارس را برنينداخته و به زيرسلطه خود درنياورده است. چگونه می‌توان بدون توجّه به واقعيت فرهنگی - تاريخی ايران، نمونه‌های کشورهای ديگررا برای ايران نسخه پيچی کرد؟"[x].

اوسته کی بابک امیر خسروی نین بو گؤروشلرینه نظر گزدیردیکده آتالار دئمیش، "بصیرت سیز آدامین باشیندا پالیت آغاجی بیتدیگی اوچون دئییل، او بیر چوخ گئرچکلیک و واقعیتلری تشخیص وئره بیلمدیگی اوچون او بصیرتسیز آدلانار" دئییمی بیر داها سرگیلنمیش اولار. دئمک، 21 اینجی عصیرده یاشایان ذات، گونوموزده کی میللی مسئله لری گؤتور قوی ائتمک ایسترکن عهد عتیق و عهد بوق چاق و دؤنمی اوزره اورتایا قویولموش وارساییملاری (هیپوتیزلری) گؤتور قوی ائتمک دئییل، گئرچکلیکلر و واقعیتلری نظره آلاراق دوشونجه و فیکیر یئریتمه لیدیر. مسئله بئله اولدوقدا 1925 اینجی ایله دک ایران ممالیکی محروسه سینه تورک سیلسیله لری فارس دیلینی دیوان دیلی ائتمک ایله حاکیم کسیلدیکلرینه باخمایاراق 1925 اینجی ایلدن باشلایاراق خاریجی عامیللر واسیطه سی ایله فارس میللیتچیلری باشدا رضاخان اولاراق فارس ایستعمارچیلیغی و فارس تمامیتچیلیگینی ایران ممالیکی محروسه سینه حاکیم ائتمیشلر دوشونجه سینی قبول ائتمه لی و بوگونکو دوروم اوزره دوشونجه یئریتمه لی ییک. بیلیندیگی کیمی انگلیستان دا آفریکانی ایستعمارا تابع توتمادان اؤنجه ایلک اولاراق یئرلی خالقلار آراسیندا انگلیس دیلینی باشا دوشه جک کادرولار تربیت ائتمیش، سونرا ایسه آفریکا مملکتلرینی سؤمورمگه باشلامیش[xi]. بابک امیر خسروی گئنه ده یازیر:

" 
۳.۳- آيا لنين به جدائی ملل تحت انقياد روسيه باور داشت؟ 
در اينجا سؤالی اساسی به ذهن خطورمی کند: با توجه به موضع صريح لنین که دربالا ذکرشد؛ پس چرا اين احکام بعد ازپيروزی اکتبرجامعه عمل نپوشيد وبلشويک‌ها به رهبری لنين کوشيدند وجنگيدند و هرجا توانستند ازآزادی جدايی ملت‌های زيريوغ تزاريسم جلوگيری کردند ودولتهای ملی را در گرجستان، ارمنستان، آذربايجان وترکستان وجاهایِ دیگر، زیرضربات ارتش سرخ، سرنگون ساختند و حتی درجريان جنگ دوم جهانی، به بهانه تعلق کشورهای بالتيک به روسيه تزاری، برای تصرّف مجدّد آنها، با هيتلربه معامله نشستند وبا همين بهانه، بخشی از لهستان ومولداوی را نيزبه اتحاد شوروی ملحق کردند؟ 
بررسی دقيق مواضع لنين به طور بارزی نشان می‌دهد که وی در مورد مشخص روسیه، اساساً اعتقادی به پیاده کردن اصل «حق ملل درتعيين سرنوشت خويش» نداشت؛ که روزی می‌گفت: «نمی تواند معنای ديگری، جز: حق تعيين سرنوشت سياسی، استقلال دولتی وتشکيل دولت ملی داشته باشد» (لنین، «وظایف پرولتاریا در انقلاب ما» دهم آوریل ۱۹۱۷ آثار کامل، جلد ۱۸ صفحه ۳۷۴).... عليرغم دفاع جانانه لنين ازاصلِ«حق ملل در تعيين سرنوشت خويش»، گفتار وی درحقیقت ازحد اعلام موضعی کلی وانتزاعی فراترنمی رفت. آن هم با اين نيت وحساب که اعلام موافقت يا شناسايی ظاهری اين «حق»، همه پيشداوريها ومحذورات ذهنی - تاريخی و موانع حقوقی راازميان برخواهد داشت و ادغام ملتها در يکديگررا عملاً برمحور اَبرملت روس تسهيل و تأمين خواهد کرد. اين است جوهردرک وی از شناسايی «حق ملل در تعيين سرنوشت خويش» درارتباط با روسیه. لذا هرجا تناقضی در گفتارو کرداروی مشاهده می‌شود، برخاسته ازهمين جاست. نتیجه سیاست وعملکرد لنین، استمرار روابط سلطه گر وزیرسلطه دوران تزاری درقالب «سوسیالیسم واقعاً موجود» با همه پیامدهای غم انگیز آن بود. "[xii].

اوسته کی بابک امیر خسروی نی لنین اوزره وارمیش قناعتینی نظره آلاراق 1945 - 1946 اینجی ایللر حزب توده ایران- فارس تشکیلاتی نین سیرالاریندا یئر آلماسی ایله آذربایجان میللی حکومتی و خالقینا هانکی خیانتی ائدیلگینی قلمه آلارسایدی، اؤنه سوردوگو ایفاده لر داها یارارلی اولاردی دئیه دوشونورم.  بئله اولمادیقدا بابک امیر خسروی نین فارس تمامیتچی سی و ایستعمارچیسی اولدوغونو نظره آلاراق بیز ده ایستمدن بو ذاتین دوشونجه سینی گؤروشونه باغیشلاریق (سعدی گلستان کتابیندا دئمیش: درویشی را ضرورتی پیش آمد، کسی گفت، فلان نعمتی دارد... دستش گرفت تا به منزل آن شخص درآورد. یکی را دید لب فرو هشته ... برگشت ... گفت عطای او را به لقای او بخشیدم). دئمک، بوگون حزب توده ایران- فارس و باشقا سولمئاب فارس تشکیلاتلارینی مصدق زامانی گوناهکار قلمه آلان ذاتلار نه اوچون او زامان گونئی آذربایجان خالقینا ائدیلمیش خیانتلری گیزلی توتماغا چالیشارلار مسئله سی ده گؤزدن قاچیریلمایاجاق سورقولاردان بیری ساییلار. اوسته لیک لنین بیر روس منسوبیتلی اولاراق بؤیوک روسیه (ابر روس) دوشونجه سی ایله باشقا خالقلاری روس ایستعمارچیلیق بندینه چکیرمیشسه، بابک امیر خسرویلر بیر فارس قوللوقچوسو (اصلیتی آذربایجان تورکو) اولاراق فارس ایستعمارچیلیق یانچیلیغینی اوستلنمیش بیر فارس مدنیت راسیستی ساییلار. بابک امیر خسروی گئنه ده یازیر:


"به استنباط من، دو عامل اساسی در شکل گيری سيستم فکری لنين مؤثر بوده است: 
الف: اعتقادات مکتبی و آئينی (دکترين) وی. 
ب: اين واقعيت که وی درجستجوی راه حلی برای پيوند مسئله ملی، درشرايط پيچيده روسيه تزاری، با بلندپروازيهای انترناسيوناليستی‌اش بوده است. وسوسه ذهنی دائمی لنين برپايی انقلاب پرولتری جهانی بود وخود او ازانديشه پردازان ویژه آن بود... . لنين موفق شد ... با گذشت چند ماه ازانقلاب بورژوا - دموکراتيکِ فوريه 1917، انقلابی را که تازه رخ داده وهنوز فرصت نيافته بود به وظايف تاريخی‌اش عمل کند؛ ناديده انگارد و با تصرف کودتا مانند قدرت دراکتبر ۱۹۱۷، با صدورفرمان، وقوع «انقلاب سوسياليستی» در روسیه را بشارت دهد و تزهای خود را به کرسی بنشاند. خوانندگان، بقيه داستان غم انگيزهفتاد ساله را می‌دانند، که پيامدِ نظامی بود که خارج ازمکان و زمان و با پريدن ازمراحل تاريخی وبی اعتنا به واقعيتهای جامعه‌ای عقب مانده که رشد اقتصادی نازلی داشت، برپا شد. تناقض درگفتار و کردار لنین ازجمله ناشی از آن بود که با جدايی ملتها و قطعه قطعه شدن کشورهای بزرگ مخالف بود وعلی رغم این که درگفتار، ازحق مللِ زیریوغ برای رهایی، و تشکیل دولتهای ملی طرفداری می‌کرد؛ ولی ازآن راسخ تر، طرفدارحفظ دولتهای بزرگ ومتمرکز بود ومی گفت: « مارکسيست‌ها قطعاً مخالف فدراسيون وعدم تمرکزند. بدين دليل ساده که تکامل سرمايه داری ايجاب می‌کند که دولت‌ها هرچه ممکن است بزرگ تر ومتمرکزتر باشد. در شرايط برابر، پرولتاريای آگاه همواره طرفدار دولت بزرگ ترخواهد بود؛ هميشه عليه ويژگیهای قرون وسطايی مبارزه خواهد کرد... پس ازطرح و تأييد مجدّد اصل «حق ملل در تعيين سرنوشت خويش»، بلافاصله می‌افزود: «معنای اين خواست به هيچ وجه جدايی، قطعه قطعه شدن و تشکيل دولتهای کوچک نيست. اين خواست بيانگرِ پيگيرِ مبارزه عليه هرگونه ستم ملی است» ... به عبارت ديگر: درحرف آری، ولی در عمل نه!"[xiii].

اوسته بابک امیر خسروی نین گلدیگی قناعتی، فارس منسوبیتلی اولمایان، آنجاق فارس دیل و مدنیتی نی اساس گؤتورموش فارس تشکیلاتلاریندا ایستر مسئول مقاملار و ایسترسه ده تشکیلات یانچیلاری دئیه پادوچولوق ائدن شخصلری نظره آلارساق، بو شخصلر اؤزلرینی نئجه آدلاندیردیقلارینا باخمایاراق اونلارا دونیا باخیشی و ایدئولوژی آچیسیندان بیر مذهبی شخص، داورانیش آچیسیندان ایسه فارس ایستعمار قوللوقچوسوندان باشقا بیر آد وئرمک اولماز. بونلار Franz Kafka –نین "مسخ (Die Verwandlung)" داستانینداکی یئر وئرمیش فیقورلاریندان باشقا هئچ نه ساییلابیلمزلر[xiv]. ولادیمیر ناباکوف مسخ داستانی اوزره دئمیش: هر کس کافکانین "مسخ" کتابینی بیر حشره تانیما ماهیتلی اثردن آرتیق  دئیه قلمه آلارسا، یاخشی اوخوجو اولدوغو اوچون اونا تبریک دئمک لازیم". دئمک، بو مسخ اولموشلارین دا نئجه بیر موجود اولدوقلارنی تشخیص وئرمک اولدوقجا چتین ساییلار. بابک امیر خسروی گئنه ده یازیر:

" 
۳.۵- مقصود لنين از تأکيد بر کلمه «حق» چه بوده است؟ … درواقع طرفداری وی ازحق ملل درتعيين سرنوشت خويش، لااقل درباره ملل تحت انقیاد روسیه، ازحد بيان کلی و پرسروصدایِ شناسايی اين حق فراتر نمی رفته است. حساب ساده اندیشانه وی اين بود که اگر چنین حق، پرطمطراق و صوری شناسایی شود، همين کافی است که ملتهای زیریوغ تزاریسم، با آن همه خصومتها واختلافهای بنيادی فرهنگی - تاريخی با «روسيه زندان ملل»، مشتاقانه وداوطلبانه، حول روسيه سوسياليستی نوبنياد گرد خواهند آمد! 
در آثارلنين، «تفاوتی کوچک» اما بسيار پرمعنا، ميان شناسايی حق جدايی و نفس جدايی اين يا آن ملت وجود دارد. همان قدر که با تأکيد و اصرار برضرورت شناسايی حق جدايی ملتها پای می‌فشرد، به همان اندازه نيز عليه جدايی ملتها به استدلال می‌نشيند. 
به اين مطلب که در نامه لنين به شائوميان، ازرهبران برجسته سوسيال دموکراتهای ماورای قفقاز بازتاب دارد، توجّه کنيد: «ما طرفدار خودمختاری برای همه نواحی هستيم. ما طرفدار حق جدايی هستيم (ونه طرفدار جدايی همگان). خود مختاری، همانا برنامه ما برای سازماندهی دولتی دموکراتيک است. اما جدايی به هيچ وجه برنامه ما نيست. ما به هيچ وجه جدايی را ستايش نمی‌کنيم. درمجموع، ما عليه جدايی هستيم ولی طرفدار حق جدايی، به دليل ملی گرايی اَبرروس ارتجاعی هستيم که به حدی انگيزه همزيستی ملی را چرکين کرده است که گاه بعد ازجدايی آزادانه، پيوندها بيشتر خواهد شد. حق تعيين سرنوشت آزادانه، استثنائی درمقدمه البرهان عمومی ما، يعنی مرکزيت است....مع هذا اين استثنا را نبايد به معنای گسترده درنظر گرفت. دراين استثنا، جزحق جدايی، مطلقاً هيچ چيز ديگری مطرح نيست و نمی‌بايست هم باشد» (۶۴) (تأکيد‌ها همه جا از لنين است)".

اوسته گؤروندوگو کیمی بابک امیر خسروی اللی ایله یاخین روسیه کمونیستلیک ایدئولوژیسینه قوولوقچو اولموش توده پارتیسینه اویونجاق اولدوغوندان و روسیه سؤیئتلیگ دگیرمانی سیرادان چیخدیقدان سونرا ولادیمیر ایلیچ لنین نین "حق" کلمه سی اوزره هانکی منظور داشیدیغینی سورقو و سوآل آلتینا چکمگه باشلامیش. بو مسئله اؤزلوگونده یاخشی اولدوغونا باخمایاراق بابک امیر خسروی نین بیر داها قاتیق فارس مدنیت راسیستلری و فاشیستلری نین سیرالاریندا اؤزونه یئر آلماسی بئلنچی ذاتلارین اؤیرنمک قابیلیتلری نین اولمادیقلارینی ثبوت ائتمیش اولار.  بابک امیر خسروی گئنه ده یازیر:

" گفتار طنزآلودِ کيفسکی که بلشويک‌ها را به «چشم بند» تشبيه می‌کرد، شایان توجه است: «وقتی ازبلشويک‌ها درباره مثلاً استقلال سياسی اوکرائين سوال می‌شود، پاسخ می‌دهند: «سوسياليست‌ها درجستجوی تحصيل حقّ جدايی اند، ولی عليه جدايی تبليغ می‌کنند»! لنين درنوشته مهمی درجواب کيفسکی چنين می‌گويد: «ما کارگران اَبرروس بايد به دولت خود اخطار کنيم که مغولستان، ترکستان و ايران را تخليه کند و کارگران انگلستان بايد به دولت خود اخطار کنند که مصر و هندوستان و ايران و غيره را تخليه کند ... آيا اين بدان معناست که ما به توده‌های زحمتکش مستعمرات توصيه می‌کنيم که خود را ازپرولتاريای آگاه اروپا «جدا» کند؟ ابداً چنين نيست. ماهمواره برای نزديکی هرچه فشرده تر وادغام کارگران آگاه کشورهای پيشرفته با کارگران، دهقانان، بردگانِ همه کشورهای تحت ستم بوده‌ايم و هستيم. ما همواره به همه طبقات تحت ستم و ازجمله مستعمرات توصيه کرده‌ايم و خواهيم کرد تا ازما جدا نشوند، بلکه برای ادغام هرچه بيشتر، به ما نزديک شوند». کمی بعد، همين انديشه را به شکل ديگری باز می‌کند. می‌گويد: «اگرما ازحکومت‌های خود، تخليه مستعمرات وآزادی کامل حقّ جدايی را خواستاريم و «اگرمراد اين است که خود ما به طورمطمئن اين حق را به کرسی بنشانيم و اين آزادی را به محض کسب قدرت اعطا کنيم ... (چنين کاری) به هيچ وجه برای «توصيه» جدايی نيست؛ بلکه برعکس، برای تسهيل وتسريع نزديکی وادغام دموکراتيک ملتهاست. ما تمام تلاش خود را برای نزديکی با مغولان، ايرانيان، هندیها ومصریها و ادغام با آنها به کارخواهيم انداخت. ما متوجه ايم که اين وظيفه ما و به سود ماست که اين کار را انجام دهيم و الا سوسياليسم دراروپا شکننده خواهد شد». 
مطلب چنان بی پرده و عريان بيان شده که نيازی به توضيح و تفسير کنه فکری وسياست استراتژيک لنين نيست. در حقيقت، وی درتلاش برای پاسخ به سؤال طنزآميزکيفسکی، فقط به تأييد آن پرداخته است. و توصيه ما به لنينيستها، مطالعه دقيق آن است. به اشاره بگوييم که لنين دراثرخود تنها فرق ميان دهقانان کشورهايی چون مغولستان وايران ومصر را با کارگران ودهقانان لهستانی و فنلاندی، دراين می‌بيند که اين آخریها چون ازفرهنگ بالاتری برخوردارند، لذا خيلی سريع قانع خواهند شد که دوران جدايی لهستان وفنلاند ازروسيه، بعد از پيروزی سوسياليسم هرچه کوتاه ترشود. حال آنکه «مدّت جدايی دهقانان مصری، مغولها و ايرانیها که فرهنگشان به درجات پايين تراست، می‌تواند طولانیتر باشد و ما همان گونه که قبلاً گفته شد، از طريق کمک فرهنگی بی غرضانه (اين مدت را) کوتاه خواهيم کرد»"[xv].

اوسته کی پاراقراف روس و فارس ایستعمارچیلیغی نین ماهیتینی درک ائتمه میش و اؤز میللی مسئله لرینه  دوشمن گؤزو ایله یاناشان ساغچی و سولچو مئاب فارس مدنیت راسیستلری نین اوخومالاری آچیسیندان فایدالی و یارارلی گؤرونر.

اتک یازیلار و قایناقلار